Αναζήτηση
Προχωρημένη Αναζήτηση
 
  ΑΡΧΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΟΡΟΥ  
  ΣΚΟΠΟΙ- ΔΡΑΣΕΙΣ
  ΔΙΟΙΚΗΣΗ
  ΕΠΙΤΙΜΑ ΜΕΛΗ - ΕΦΟΡΟΙ -ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ
  ΣΥΜΠΟΣΙΑ ΓΙΑ TH ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΣΤΟ ΑΣΤΙΚΟ  
  ΣΥΜΠΟΣΙΑ
  ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΑΡΘΡΑ & ΕΡΓΑΣΙΕΣ  
  ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ
  ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ  
  H ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ
  ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ «COSMO ECHO - ΣΥΝΗΧΗΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ»  
  «COSMO ECHO» - GREECE 2007
  ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΧΟΡΟΥ «COSMO DANCE»  
  ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΧΟΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  Γενικά για το Χορό  
     
 

Γενικά για το Χορό
Αρχείο Ελληνικού Χορού   
Χρήστος Τεντζεράκης , Πρόεδρος Αρχείου Ελληνικού Χορού

 
     
 
 

Γενικά για το Χορό
Αρχείο Ελληνικού Χορού   
Χρήστος Τεντζεράκης , Πρόεδρος Αρχείου Ελληνικού Χορού

Ο χορός ως ανθρώπινη συμπεριφορά, συντίθεται από οργανωμένες κινητικές δραστηριότητες που επινοούνται από επιλεγμένα ερεθίσματα, ενδοψυχικά και του περιβάλλοντος, τα οποία εκφράζονται ως καλλιτεχνική έκφραση με σωματικές κινήσεις, που απορρέουν από εξειδικευμένες σωματικές δραστηριότητες.

Όπως κάθε μορφή έκφρασης, ο χορός παίρνει μορφή από τις αξίες, την πίστη και τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που συνθέτουν την κοινωνία. Εξαρτάται από τα αισθήματά τους, τις σκέψεις και τις δραστηριότητές τους. Έτσι τα δυναμικά στοιχεία του, το ύφος, τα στοιχεία του χώρου και του ρυθμού, είναι αξεχώριστα από την ανθρώπινη συμπεριφορική διαδικασία που τα παράγει(1).

Ο χορός στα δρώμενα της παραδοσιακής κοινωνίας της Ηπείρου, παρά την ποικιλομορφία που έχει να επιδείξει διάσπαρτη από δομική και λειτουργική αλλά και υφολογική άποψη, εμφανίζει σε μια πρώτη προσέγγιση, χαρακτηριστική ομοιογένεια .

Ο χορός της περιοχής Πρεβέζης, ως μέρος της ηπειρώτικης χορευτικής παράδοσης , διαμορφώνεται μέσα από τις συνθήκες που χαρακτηρίζουν την Ηπειρώτικη κοινωνία, τις δομές της και τα δίκτυα επικοινωνίας.
Οι μεγάλες πόλεις της Ηπείρου, τα Γιάννενα, η Άρτα και η Πρέβεζα, τόποι συνάντησης διαφορετικών πολιτισμικών μουσικοχορευτικών εκφράσεων, πλανόδιων μουσικών και μετακινούμενων κτηνοτρόφων και εργατών από όλη τη Ήπειρο την Ακαρνανία τα παράλια της Πελοποννήσου και τα Επτάνησα, συνέβαλαν στην μεταφορά και εμπλουτισμό της ευρύτερης περιοχής με νέα στοιχεία.

Τα νέα μουσικά και χορευτικά εκφραστικά στοιχεία, οι τοπικές κοινωνίες με τη διαδικασία της απόρριψης ή της ενσωμάτωσης, ανάλογα με τον βαθμό της δεκτικότητά τους σε νέα στοιχεία, τα αφομοίωναν και τα μεταβίβαζαν στις επόμενες γενιές, ή τα απέρριπταν.

Έτσι, οι γεωγραφικά πιο απομονωμένες περιοχές διατήρησαν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και μέχρι σήμερα, κάποιες από τις ιδιαιτερότητές τους, σε αντίθεση με τα χωριά του κάμπου, που με μεγαλύτερη πληθυσμιακή κινητικότητα, οικονομική άνεση και ευκολότερη επικοινωνία με τις πόλεις και τις νέες μουσικοχορευτικές εκφράσεις, αστικοποιήθηκαν γρηγορότερα

Ο χορός κάθε κοινότητας στην αγροτική κοινωνία παραμένει σε όλες του τις εκφάνσεις τελετουργικός και αποτελεί σημαντικό πολιτισμικό στοιχείο.
Αποτελεί σημαντική ευκαιρία για έκφραση και επικοινωνία.
Σηματοδοτεί τις επίσημες κοινωνικές και οικογενειακές στιγμές, ενισχύει την κοινωνική αλληλεγγύη και επιτρέπει να εκφραστεί το ομαδικό συναίσθημα.
Αντανακλά τις πολιτισμικές συνθήκες και τις αξίες της που τον διαμορφώνουν και συμβάλουν στον αυτοπροσδιορισμό και τη διαμόρφωση της ατομικής και συλλογικής ταυτότητας.

Κάθε αλλαγή της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της κοινότητας αποτυπώνεται στην χορευτική διαδικασία, για αυτό και η χορευτική πρακτική δεν μένει αναλλοίωτη αλλά συνεχώς αναδιαμορφώνεται μέσα στο χρόνο και το χώρο.

Τα τοπικά σύνορα δεν κλείνουν απόλυτα ούτε περιχαρακώνουν εξ ολοκλήρου το χορό κάθε κοινότητας του Νομού.
Υπήρχε πάντοτε επικοινωνία με τα γειτονικά εμπορικά και πολιτισμικά κέντρα, μετατοπίσεις διάφορων κοινωνικών ομάδων, με αντίστοιχες πολιτισμικές επιδράσεις και μετατοπίσεις των μουσικοχορευτικών στοιχείων. Ως αποτέλεσμα των εμπορικών και κοινωνικών συναλλαγών της συνάντησης και επικοινωνίας που συναντώνται σε όλη την διάρκεια της ιστορίας της περιοχής, οι τοπικές κοινωνίες υφίστανται τις διαδικασίες της πολιτιστικής αφομοίωσης που χαρακτηρίζονται από δανεισμό και ανταλλαγή πολιτισμικών στοιχείων.

Αργότερα η εισβολή νέων τρόπων ζωής, μουσικών ακουσμάτων, τραγουδιών με τη διάδοση του φωνόγραφου και αργότερα χορευτικών προτύπων, με την εμφάνιση των άλλων μέσων καταγραφής -ραδιόφωνο τηλεόραση- λειτούργησε υπονομευτικά και ισοπεδωτικά για τις τοπικές μουσικοχορευτικές εκφράσεις.
Με την εγκατάλειψη του αγροτικού και κυρίως του ποιμενικού χαρακτήρα της παραδοσιακής κοινωνίας, χάνονται και τα τραγούδια που συνόδευαν τα αντίστοιχα έθιμα που αποτελούσαν κυρίαρχο στοιχείο της ευετηρικής και ευγονικής λειτουργία τους.
Η διευκόλυνση της επικοινωνίας με τον έξω κόσμο, ο αστικός τρόπος ζωής, η πρόοδος της επιστήμης, μετέβαλαν την κοσμοαντίληψη και απογύμνωσαν τα έθιμα από το μαγικοθρησκευτικό τους χαρακτήρα.

Η διακοπή της συνέχειας των παραδοσιακών εκδηλώσεων και η συνεχώς αυξανόμενη επίδραση των ΜΜΕ απειλεί να καταργήσει τα ιδιαίτερα πολιτισμικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα κάθε τόπου.
Τα τοπικά ρεπερτόρια μειώθηκαν σημαντικά και εισέρχονται νεόφερτα τραγούδια από άλλες περιοχές της Ηπείρου και της Ελλάδας.

Η εμφάνιση των δυτικών χορών, Βαλς, Ταγκό, κ.λ.π., που άνθησαν με τη συμβολή του «χοροδιδασκαλίου» στην πόλη της Πρέβεζας και στα άλλα αστικά κέντρα, δεν επηρέασαν σημαντικά το χορευτικό χάρτη της υπαίθρου. Εγκαταλείφθηκαν σύντομα χωρίς ποτέ να αφομοιωθούν από τις μικρές κοινωνίες.


 

1. Αναφορά της κοινωνιολόγου Hanna για το χορό στο: Ζωγράφου Μ. «Ο Χορός στην Ελληνική Παράδοση» Αθήνα 1999 σελ. 22-23